Apértaseme o estómago e danme arcadas cada vez que escoito de preto os ecos dun novo accidente.
Por certo, o Edu xa aparcou a cadeira de rodas e logo ha de estar por Maceda. ¡Forza meu!
Advertisements
Carreteira asasina
10 Xaneiro 2008 por OLucas
3 Respostas
Deixar unha resposta
Contido
E aínda hai máis
Cita con…
-
Fai uns días
Arquivo
E xa van...
- 75,576 visitas
O bo, se breve…
- RT @ccmaceda: Por primera vez tendremos 2 corredores juntos en unos Campeonatos del Mundo de Ciclocrosss!!! 💪🏻💪🏻 @ivifeijoo y @carloscanal0…. Escrito xa fai... 3 months ago
- Entrevista en @LaRegion a Santi Prol co gallo da presentación do seu libro sobre Manuel Vidal. laregion.es/articulo/ouren…. Escrito xa fai... 3 months ago
- RT @mardelumes: Españolismo tenta rebentar un concerto na festa da cervexa de Pontevedra porque "molestaba" aos asistentes da concentración…. Escrito xa fai... 6 months ago
- RT @TheTenas: Buenos días ,yo voto para que se quede Cataluña y se independice Madrid 🤣eso sí que molaría,y q se queden con el puto rey y e…. Escrito xa fai... 7 months ago
- RT @pablorguezguede: Una semana para la carrera de casa y como líder del Open de España, aquí se decidirá, inscripciones abiertas en: https…. Escrito xa fai... 11 months ago
Sempre ao teu carón
Advertisements
As estradas poucas veces son asasinas, aínda que ás veces haxa maas señalizacións, maa construcción e materiais inapropiados. A responsabilidade sempre é nosa: dos cas diseñan, dos cas fan e dos cas utilizan (“Entre todos la mataron e ela soa morreu”. din por aí).
VIVIMOS DEMASIADO DE PRÉSA, sen dúbida algunha, e as mortes e os accidentes nas estradas e autoestradas débense, maiormente, aos comportamentos e actitudes coas que nós, as persoas en xeral, empregamos unhas máquinas que acaban dominándonos, ata perder o control sobre a mesma, pois éstas poden acadar máis CV e máis forzas centrípetas/centrífugas das que estabamos habituados a manexar nas autoescolas. Moi poucos saben reaccionar (eu tampouco) ante imprevistos na carreteira provocados por circunstancias como a climatoloxía, os animais soltos, o sono, o estrés, o exceso de horas ao volante, o alcool, etc. (non sigo, porén todos sabemos que hai máis elementos que inciden na conducción dun vehículo motorizado).
Eu sempre digo que hai que aprender dos fracasos, porque os éxitos obnuvílannos e fannos crer o que non somos, perfectos.
Que ninguén vexa nestas verbas unha crítica personal a ninguén en particular, só quixen facer unha reflexión e unha autocrítica pública sobre o título desta Post.
Toño
Hola Edu , segue asi é unha enorme noticia ver que a túa evolución cada día é mellor. Segue asi campeón que pronto voltarás a Maceda
Anímo chaval por unha cuestión de idade, aínda que son de Maceda non teño trato contigo. Pero cada vez que vou a Maceda pregunto a xente como vai o túa progresión, para mín e para moitos veciños, que te recuperes produce un sentimento de benestar, que semella moito ao que debe ser a felicidade.
Un saúdo.